به نقل از «ایران اکونومیست»

هند اولین کاوشگر خورشیدی خود را پرتاب می‌کند

تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۷۳۶۱۳

پس از پرتاب موفقیت‌آمیز «چاندرایان-۳» و فرود آوردن آن روی ماه، هند اکنون سعی دارد اولین کاوشگر خورشیدی خود را پرتاب ‌کند.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، هند اولین کاوشگر خورشیدی خود را در آخر این هفته به فضا پرتاب خواهد کرد. «سازمان تحقیقات فضایی هند»(ISRO) روز ۲۸ اوت اعلام کرد که رصدخانه خورشیدی «آدیتیا-ال۱»(Aditya-L۱) قرار است روز دوم سپتامبر ساعت ۲:۲۰ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی پرتاب شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این فضاپیما بر فراز یک «وسیله پرتاب ماهواره قطبی»(PSLV) از «مرکز فضایی ساتیش داوان»(SDSC) در جزیره سری‌هاری‌کوتا واقع در سواحل شرقی هند بلند خواهد شد.

آدیتیا-ال۱ ابتدا به مدار پایین زمین می‌رود تا گروه ماموریت، سیستم‌های گوناگون آن را در فضا بررسی کنند. اگر همه چیز خوب باشد، فضاپیما به تدریج مدار خود را تغییر می‌دهد و در نهایت از کشش گرانشی سیاره ما رها می‌شود. آدیتیا-ال۱ پس از جدا شدن از زمین، به «نقطه لاگرانژ ۱»(L۱) راه می‌یابد که از نظر گرانشی در فاصله حدود ۱.۵ میلیون کیلومتری زمین قرار دارد.

مقامات سازمان تحقیقات فضایی هند در شرح ماموریت آدیتیا-ال۱ نوشتند: ماهواره‌ای که در مدار پیرامون نقطه لاگرانژ ۱ قرار می‌گیرد، از مزیت اصلی مشاهده مداوم خورشید بدون هیچ گونه اختفا یا کسوف برخوردار می‌شود. این مزیت بسیار بیشتر از مشاهده کردن فعالیت‌های خورشیدی و تأثیر آن بر آب‌وهوای فضا در لحظه است.

مقصد آدیتیا-ال۱، قسمت «L۱» را در نام ماموریت توضیح می‌دهد. «آدیتیا» نیز در زبان سانسکریت به معنای خورشید است.

هنگامی که کاوشگر به نقطه لاگرانژ ۱ می‌رسد، از هفت تجهیزات علمی خود برای مطالعه خورشید به روش‌های گوناگون استفاده می‌کند. به‌ عنوان مثال، مقامات سازمان تحقیقات فضایی هند گفتند که داده‌های آدیتیا-ال۱ می‌توانند به پژوهشگران کمک کنند تا دینامیک شراره‌های خورشیدی و فوران‌های بزرگ پلاسمای خورشیدی فوق‌گرم موسوم به خروج جرم از تاج خورشیدی را بفهمند.

همچنین، این ماموریت می‌تواند مشخص کند که چرا جو بیرونی خورشید موسوم به تاج، بسیار داغ‌تر از سطح آن است. دمای تاج خورشیدی حدود یک میلیون درجه سلسیوس است؛ در حالی که دمای سطح خورشید فقط به ۵۵۰۰ درجه سلسیوس می‌رسد.

پرتاب ماموریت آدیتیا-ال۱ که ۳.۸ میلیارد روپیه معادل ۴۵ میلیون دلار هزینه داشته است، به دنبال موفقیت بزرگ هند در ماه صورت خواهد گرفت که طی آن، فضاپیمای «چاندرایان-۳»(Chandrayaan-۳) روی ماه فرود آمد.

بیشتر بخوانید:

فرود تاریخ‌ساز کاوشگر هندی روی قطب جنوب ماه

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: آدیتیا ال1 ، کاوشگر خورشیدی ، هند

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: کاوشگر خورشیدی هند کاوشگر خورشیدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۳۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت یک شعله سه بعدی از سیاهچاله با استفاده هوش مصنوعی

دانشمندان از هوش مصنوعی برای ساخت مدلی سه بعدی از انفجار انرژی یا شعله استفاده کردند که در اطراف سیاهچاله مرکزی در کهکشان راه شیری "Sagittarius" (Sgr A*) رخ داده است. 

این نمونه سه بعدی می‌تواند به دانشمندان در توسعه تصویری واضح‌تر از محیط متلاطمی که به طور کلی در اطراف سیاهچاله‌ها شکل می‌گیرد، کمک کند.

ماده‌ای که به دور Sagittarius A* می‌چرخد در ساختاری مسطح به نام «دیسک برافزایشی» قرار دارد که می‌تواند به صورت دوره‌ای مشتعل شود.

این شعله‌ها در طیف وسیعی از طول‌موج‌های نور، از پرتو‌های ایکس پرانرژی گرفته تا امواج مادون قرمز و رادیویی کم‌انرژی رخ می‌دهند.

شبیه‌سازی‌های ابررایانه‌ای نشان می‌دهد که شعله‌ای که توسط آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA) در ۱۱ آوریل ۲۰۱۷ مشاهده شد، از دو نقطه روشن از مواد متراکم در قرص برافزایشی Sagittarius A*، که هر دو رو به زمین هستند، سرچشمه می‌گیرد.

این نقاط روشن به دور سیاهچاله‌ای عظیم می‌چرخند که جرم آن حدود ۴.۲ میلیون برابر جرم خورشید است، در حالی که حدود نیمی از فاصله زمین و خورشید که حدود ۴۷ میلیون مایل (۷۵ میلیون کیلومتر) است از هم جدا شده است.

بازسازی این شعله‌های سه‌بعدی از داده‌های رصدی آسان نیست، به گونه‌ای که این تیم به رهبری آویاد لویس، دانسمند موسسه تکنولوژی کالیفرنیا، یک تکنیک تصویربرداری جدید به نام «توموگرافی قطبی مداری» را پیشنهاد کردند. این روش هیچ تفاوتی با توموگرافی کامپیوتری پزشکی یا سی تی اسکن که در بیمارستان‌های سراسر جهان انجام می‌شود ندارد.

قوس A* در قلب کهکشان راه شیری قرار دارد و آن را به نزدیکترین سیاهچاله ابرپرجرم و کاندیدای اصلی برای مطالعه چنین شعله‌هایی تبدیل می‌کند.

دانشمندان برای دستیابی به نتایج خود، به فیزیک از نظریه گرانش و نسبیت عام آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۵ نگاه کردند، سپس آن مفاهیم را در مورد سیاهچاله‌های عظیم الجثه در یک شبکه عصبی به کار برده و برای ایجاد مدل Sgr A* استفاده کردند.

منبع: الیوم السابع

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم